Inmiddels kunnen we ons een idee vormen waarom er plots zo veel beweging is op dit forum: uit een recent perslek blijkt namelijk dat er al geruime tijd een geheime sectie actief zou zijn binnen de militaire inlichtingendienst: de C.I. (Counter Intelligence), die bestaat uit burgers.

Deze burgers zouden het 'veldwerk' uitvoeren als het over contraspionage gaat. De sectie zou bestaan uit 90 personen, momenteel geleid door ene Clément Vandenborre. Ook deze burgers zouden een militaire graad hebben, die evenwel niet in vredestijd mag gebruikt worden.

Er zou al een tijdje onenigheid bestaan tussen militairen en burgers binnen de dienst, waardoor iemand uit de biecht zou hebben gepraat. Het bestaan van de dienst zou dan gelekt zijn naar de nieuwssite 't Scheldt. Onlangs werd er bij 't Scheldt een huiszoeking verricht, om andere redenen. Daarbij zou ook het dossier 'C.I.' in beslag genomen zijn, waarna de redactie van 't Scheldt besloot om het verhaal naar buiten te brengen.

Er lijken merkwaardige parallellen te bestaan tussen de C.I. en de organisatie die ooit opgericht werd door André Moyen, voormalig verzetsstrijder in WO II. Het valt op dat er ook in Frankrijk een gelijkaardige groep bestond: de SAC (Service d'Action Civique).

Zou het kunnen dat Buslik, Bouhouche, Beijer, Amory, Baugniet etc. deel uitmaakten van de C.I.? Alles wijst er in elk geval op dat er begin de jaren '80 een infiltratie was in de Palestijnse terreurorganisatie Abu Nidal. Gérald Damseaux geeft in zijn mémoires ongewild een hint in die zin ('Les années noires vous intéressent?' p. 229).

Daarin beschrijft hij hoe hij, na de mislukte aanslag op een rijkswachtauto in oktober 1981, gecontacteerd wordt door de moeder van Jean-François Buslik. Zij vraagt hem om tussen te komen voor haar zoon, die beschuldigd wordt van betrokkenheid bij een granaataanslag op joodse kinderen in Antwerpen. Zij voegt eraan toe: "Hij moet wel onschuldig zijn, want hij is zelf joods".

Hij is inderdaad joods. Maar de moeder weet duidelijk niet waar de klepel hangt, want de aanslag op de schoolkinderen werd gepleegd door de Palestijn Saïd Al Nasser, lid van Abu Nidal, en nog wel ruim een jaar eerder. Haar zoon moet haar daar iets over gezegd hebben, na zijn aanhouding voor de aanslag 'Goffinon'. En zij heeft het maar half begrepen. 

Maar het valt op dat het assisenproces van Saïd Al Nasser gepland is voor december 1981. En dat de aanslag op de rijkswachtauto niet gericht lijkt te zijn tegen adjudant Goffinon, maar het karakter heeft van een zuivere terreuraanslag: de bom bevat 16 kilo schroot. Hij moet ontploffen in de straten van Brussel, duidelijk met de bedoeling om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. Maar wanneer de bom uiteindelijk met een afstandsbediening tot ontploffing wordt gebracht volgt er slechts een lichte explosie. Het ontstekingsmechanisme blijkt veel te zwak te zijn.

Dat ontstekingsmechanisme, een omgebouwde CB-zender, werd door Buslik gekocht in een Tandy-winkel. Hij was zo onvoorzichtig om een BTW-bonnetje te vragen ... Het lijkt hier dus te gaan om een terroristische aanslag, bedoeld om de vrijlating van Saïd Al Nasser af te dwingen. Een aanslag die evenwel verijdeld werd door de infiltratie van Buslik, Bouhouche en Beijer in de terroristische organisatie. Wat eveneens in die richting wijst, is dat Gérald Damseaux komt getuigen op het proces van Buslik en hem grotendeels uit de wind zet. Met die getuigenis neemt Damseaux, als agent van de Staatsveiligheid, een risico. Hij beweert op het proces dat hij Buslik opzettelijk een onvolledig recept gaf voor een artisanale bom, waardoor de ontploffing niet krachtig genoeg was. Dat klopt evenwel niet met de bevindingen van de experts , die vaststellen dat het niet gaat om een artisanaal explosief , maar om een industriële springstof van PRB, die gestolen werd uit een Waalse steengroeve. Die springstof was krachtig genoeg om zware schade aan te richten, maar het het ontstekingsmechanisme was ruim ontoereikend. En het recept van Damseaux, dat overgenomen was uit een militair handboek, had niets te maken met de werkelijke samenstelling van de bom. 

Damseaux onderging na zijn getuigenis de toorn van zijn administrateur-generaal, Albert Raes. Hij had dus een opmerkelijk risico genomen, ook al beweerde hij dat Buslik hem de bom-formule had gevraagd om heel andere redenen. Het klopt dat Buslik veel later in verzet werd vrijgesproken voor deze aanslag, wat het vermoeden van infiltratie enkel kracht kan bijzetten. De vader van Buslik was al actief bij geheime operaties in Congo in de jaren '60. Bouhouche was in zijn jeugd kind aan huis bij de Busliks. Van daaruit is het maar een stap om te veronderstellen dat zowel vader Buslik als de tweede generatie banden hadden met de Counter Intelligence. 

Het valt op dat er in oktober 1981 drie aanslagen werden gepleegd: op de rijkwachtauto in Brussel, op rijkswachtmajoor Vernaillen en in de Hoveniersstraat in Antwerpen (drie doden en honderd gewonden). Bij de aanslag op Vernaillen werd de auto gebruikt van de pro-Palestijnse journalist Faez Al Ajjaz. En de aanslag in de joodse wijk van Antwerpen was duidelijk Palestijns geïnspireerd. 
Drie aanslagen op korte tijd in de aanloop naar het proces van Saïd Al Nasser: toeval?

Beijer beweert in zijn boek 'Le dernier mensonge' dat zowel bij de diefstal van springstof in een Waalse steengroeve als bij de aanslag op Vernaillen 'de Congolees' aanwezig was. Het zou gaan om Jean-Luc Baugniet, die als zoon van kolonialen opgegroeid was in Congo. Baugniet verkondigde later dat hij een graad had van officier bij de militaire veiligheid. De graad die hij niet mocht gebruiken?

Manische psychose?

Dit bevestigt vooral wat oud-agenten van de Staatsveiligheid schreven : dat De Bock betaald werd door Albert Raes om desinformatie te verspreiden. Volgens Gérald Damseaux beweerden collega's-agenten van de Staatsveiligheid zelfs dat De Bock 50.000 F had gekregen om afstand te nemen van onderzoeksjournalist René Haquin  toen die de Staatsveiligheid in een boek in opspraak bracht (zie de mémoires van Damseaux, p. 415).

Het grote gevaar zou dus gekomen zijn van Belgisch gezinde nazi's??  Ooit veel van gemerkt, zij die de jaren '80 meegemaakt hebben??

De Bock sleurt er zelfs Minister van Justitie Wathelet bij, die toevallig Albert Raes naar de uitgang begeleidde na kennis genomen te hebben van de lijst van KGB-chef Cherpinsky. Dezelfde Wathelet die Christian Smets, de vertrouweling van Raes, jarenlang schorste.

Niet alleen de lijst van Cherpinsky bleef geheim. Tijdens de jaren die volgden op de val van de Berlijnse Muur werden de vele archieven van de Stasi moeizaam ontcijferd. Daarin doken soms ook namen op van Belgen die contacten hadden met Stasi-agenten en/of de DDR. Er was zelfs een oud-Minister bij.

Maar die informatie verdween al gauw uit de berichtgeving, als ze er al in kwam. Officieel had de Stasi hier geen enkele activiteit ontwikkeld.

Voor wat betreft de gemoedstoestand van sommige speurders in dit dossier, zie het volgende :

"Er is een nieuwe onderzoeksleider aangesteld binnen de Cel Waals-Brabant. Hij werd gisteren voorgesteld aan de slachtoffers. De vorige onderzoeksleider, een ex Brusselse GP’er die gespecialiseerd is in banditisme en die de periode heeft gekend van de Borains, is momenteel om medische redenen (lees burn-out) afwezig. Gisteren werd gezegd dat hij niet de eerste politieman is die mentaal gekraakt wordt. Er komt een moment waarop de beste kraken omdat ze zich totaal verloren voelen en ze niet begrijpen waarom ze geen resultaten boeken terwijl ze er van overtuigd zijn dat hun hypothese de juiste is. Ze kunnen niet meer. Ze gooien de handdoek in de ring, verpletterd door het gewicht van een dossier dat hen volledig te boven gaat."

Bron: La Dernière Heure |  13 december 2017

De onderzoeker die vervangen werd is Jean-Philippe Görtz. Waarvan sommigen hier willen laten geloven dat hij betrokken was bij een verhaaltje over een loods in Overijse.