Re: PIO

Ik vermoedde dat het Leuven was, maar zo te horen is die militair die voor jullie stond niet echt geslaagd in zijn missie. In mijn tijd had men hem waarschijnlijk uitgefloten (generatie die stond te protesteren in Mei 1968). Je gebruikt de woorden "erg tam" qua contestatie en het woord "folklore" voor de stensils van de MLB. Zo heb ik die generatie studenten ook ervaren. Niet dat ik zo fier moet zijn op mijn generatie, want dat waren dan ook de Bouhouchen en Beijers van deze wereld. Heel veel hoofdrolspelers in deze saga hadden geboortejaar 1952. En toch vond in die jaren de grootste betoging ooit in Belgie plaats, 23 oktober 1983. Waarschijnlijk de laatste massale uiting van geëngageerd volksprotest tegen een politieke beslissing. De plaatsing van kruisraketten.

Re: PIO

Die anti-raketten betoging: daar was ik ook bij. Er gebeurde natuurlijk van alles in die tijd. Onze "Rome-reis" was in Bologna toch in aanraking gekomen met de Carabinieri, die op straat niet met onze grappen en grollen konden lachen. De communistische studenten protesteerden in hun pamfletten tegen de zendtijd die het leger op de BRT kreeg. Maar dat ging dan om de Kijk-Uit verkeersveiligheids-spotjes met kolonel Paaschiersens. Veruit de meeste mensen, waaronder ikzelf, vonden dat allemaal heel erg overdreven.

Bij een studentenbetoging zag ik wel plotseling en tegelijk een 4-tal agenten uit een overvalwagen springen met foto-apparaten. Die maakten flitsende foto's van de betogers. Dat was voor heel even intimiderend. In het weekend werd ik even later door de politie uit mijn bed gelicht. Maar dat was omdat ik mij geout had als gewetensbezwaarde. Die agent vond dat niet grappig, maar hij wist blijkbaar ook niet goed wat hij precies moest komen doen bij mijn ouders. Ik werd ook niet ondervraagd of zo...

Op de trein en in de stations was er ook soms verhoogde waakzaamheid voor bomaanslagen. Maar iedereen bleef wel gewoon de trein nemen. In Brabant ging iedereen ook nog gewoon naar de supermarkt. Terwijl er in mijn streek wel verhoogde politie-bewaking was bij de supermarkt, en ook bij de op- en afritten van de snelweg. Je nam dat er allemaal gewoon bij. Ik heb die loden jaren toch niet zelf als zo geweldig zwaar ervaren - en de meeste mensen niet, denk ik.

Terugkijkend op die jaren blijf ik mij verbazen en mijn verbazing wordt eigenlijk alleen nog maar groter.

Re: PIO

Mijn antwoord op volgende vraag was niet helemaal correct, of het was gedeeltelijk correct tot 1979:

Darty wrote:

Ik heb me nog niet rot gezocht naar het antwoord op de hier door mij te stellen volgende vraag: had het PIO, mede gelet op de kennelijke aard van zijn werkzaamheden, een wettelijke legitimatie? Zo neen, waarom niet?

Vanaf 17 juni 1979 was PIO onder een andere benaming een privé initiatief en was er als gevolg daarvan geen enkele wettelijke legimitatie denk ik. 

"De dienst contra-informatie en inlichtingen van PIO werd in 1979 opgedoekt door generaal Amerijckx. Hij wist dat PIO in het vaarwater van extreemrechts terecht was gekomen. Verder drukte de dienst ook teveel op het budget. Hij vond dat één militaire inlichtingendienst, de SGR/SDRA352 afhangend van de Generale staf, voldoende was. Vanaf 17 juni 1979 bestond er op landsverdediging dus geen dienst meer die PIO heette. De militaire conferenciers en de actiegroep bleven officieel wel bestaan. Ze kregen wel een nieuwe naam: Bureau des conférenciers militaires. Er waren vooral reserveofficieren actief. Ook Inforep werd verder gepubliceerd door PDG.353 De dienst die de inlichtingen en contra-informatie moest vergaren, werd opgedoekt. In werkelijkheid werd de dienst gewoon verhuisd en deze kwam onder de vleugels van de CEPIC terecht. Bougerol kreeg officieel een nieuwe functie binnen het leger, maar bleef de activiteiten van PIO gewoon verderzetten. PIO werd de facto een privé-initiatief en een privé-inlichtingendienst "

Bron: De Westland New Post: Pop-up van een veranderende samenleving? (thesis) | Lander Van de Sompel | 2017

En het wordt nog beter wanneer je dit leest:

In dat kader ontmoette Bougerol nog steeds bepaalde figuren van de Rijkswacht en de Veiligheid van de Staat. Bougerol noemde PIO een soort trechter voor inlichtingen aan de Rijkswacht en de Veiligheid van de Staat. Administrateurdirecteur-generaal Albert Raes ontkende steevast dat PIO samenwerkte met de Veiligheid355, maar volgens de artikels van De Bock zou Victor Massart, chef van de Brigade B2 van de Veiligheid van de Staat, informatie uit dossiers en rapporten over extreemlinkse personen en organisaties hebben doorgespeeld aan PIO. Het was eigenlijk een jarenlang lek naar de privésector. Massart verklaarde daar later over dat hij niet wist dat PIO niet meer onder het leger ressorteerde. Bougerol stelde zich nog steeds voor als hoofd van PIO en als agent van de SDRA – wat hij volgens de bevoegde instanties nooit geweest is. Er werd hem serieuze indiscretie verweten."

De staatsveiligheid, of beter gezegd Massart van de staatsveiligheid, die beweerde dat hij niet wist dat PIO niet meer onder het leger ressorteerde. Il faut le faire!

En sorry dat mijn antwoord niet correct was.