81

Re: Robert Beijer

En dan heb je nog de fotoreportage van Aalst die Beijer gemaakt heeft. In het boek Beetgenomen gaat Hilde Geens hier dieper op in:

Beijer had in de periode van de Benderaid in Aalst een fotoreportage gemaakt in de stad en de Delhaize daar gefotografeerd. Volgens Beijer zelf was dat na het bloedbad gebeurd. Zijn uitleg klopte met de datum die op de foto stond, eind november 1985. Alleen: een bendespeuder zei mij dat de datum manueel was aangebracht op de foto. Ik kon geen bevestiging krijgen of dat klopte, en de speurder kon zich vergissen.

Beijer had natuurlijk een uitleg voor de foto's. Hij had ze genomen in een echtscheidingsdossier. Een cliënte had hem gevraagd om haar man te betrappen met zijn secretaresse. Dat had Beijer niet gedaan. Hij had nochtans zijn best gedaan. De medewerkers die ingeschakeld werden voor de opdracht vertelden aan de Cel Waals Brabant dat de inspanningen in die overspelaffaire buitenmaats waren. Beijer gebruikte drie verleidsters en zware afluisterapperatuur, maar slaagde er niet in de man van zijn cliënte te betrappen.

Wat de cliënte vroeg, had hij niet gedaan, maar hij deed wel iets waarom ze niet gevraagd had. Hij nam foto's van eigendommen van het stel, en daar was de Delhaize van Aalst bij. Momentje, zei ze bij de speurders. Vroeger hadden ze op die plek een Mercedes-garage gerund, maar die was al jaren verkocht. De Delhaize ging open op die grond in 1979. Beijer "zei me de foto's genomen te hebben in het kader van het nagaan van de gedragingen van mijn en zijn vriendin", vertelde de cliënte, maar die waren in de verste verte niet te zien op de foto.

Je ziet een eerder lege Parklaan, de rijweg aan de voorkant van het warenhuis, dat je een eind verderop ziet liggen.

De cliënte had de detective ingehuurd op 7 juni 1985, vijf maanden voor Aalst. Ze werd een viertal keer in het zeer modern uitgerust kantoor van de zeer dynamische detective ontboden. De man, die een zeer goede indruk maakte, had zelfs radiocontact met zijn medewerkers die op de baan waren. Na "slechts een paar maanden" zei ze de opdracht op omdat haar man betrapt werd en Beijer "hoegenaamd niet goedkoop" was. Een paar maanden, zijn dat er twee of zijn dat er vijf? Het is cruciaal, maar we weten het niet.

Beijer rekende voor zijn diensten aan haar een bedrag van omgerekend 2.500 euro. Hij leverde ook foto's van hun Mercedes-garage, die verhuisd was naar het industriepark. Daar zagen werknemers eind november 1985, enkele weken na de raid in Aalst, iemand heel opzichtig foto's nemen. Zijn Mercedes en nummerplaat waren goed zichtbaar en de fotograaf was zelfs teruggekomen om de getuige aan te spreken. "Even een fotoke nemen." Een detective in een echtscheidingsdossier die zich opvallend gedroeg? Geen wonder dat de betrapping van de overspelige echtgenoot mislukt was.

De werknemers van de garage vertrouwden het niet. Ze waarschuwden de politie, die de eigenaar van de nummerplaat identificeerde. Beijer mocht het gaan uitleggen. Bij de Delhaize was Beijer geen babbeltje gaan maken met het personeel. Wel had een getuige de week voor de feiten een man van een jaar of 45 in een groene parkra en met een volle baard de Delhaize zien fotograferen. Hij was eerder een kleine man. (...)

De fotoreportage kon een sleutel zijn in het onderzoek naar de raid in Aalst. Was ze echt, of was ze nep? Je moest nakijken of Beijer altijd foto's maakte van eigendommen van cliënten in echtscheidingszaken, ook als die meer dan zes jaar geleden verkocht werden. Je moest nakijken hoe die datum werd aangebracht. Je moest de facturen in dat dossier uitvlooien. (...)

Een bendespeurder die er in Charleroi de brui aan had gegeven, zei dat hij erg veel spijt had dat hij niet had doorgespeurd op die fotoreportage.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

82

Re: Robert Beijer

Ben wrote:

Wel had een getuige de week voor de feiten een man van een jaar of 45 in een groene parkra en met een volle baard de Delhaize zien fotograferen. Hij was eerder een kleine man. (...)

Het zal wel weer aan mij liggen maar als ik "volle baard" hoor dan denk ik weer aan die nooit publiek gemaakte robotfoto's die de onderzoekscel in bezit heeft, en aan Jean-Claude Darville (die toen ongeveer 40 jaar oud was en met z'n 1m70-1m75 aan de kleine kant).

Ook aan deze brief die Vittorio zou hebben ontvangen na zijn opsluiting (bron: 'Herares' op forum tueries): "cher cohon d inde soigne ta beaute et tes 120 kilos. Le barbu t adresse un bonjour et de grosses bises ainsi que le ministre des caseroles pour ne pas perdre trop de graisse mieux vaut rester a l'ombre".

En in verband met de moord op Palme: "une somme de 200 millions de FB aurait été remise, à Anvers, à un individu barbu (lui aussi non identifié). Cet argent, si l'on en croyait ceux qui avaient apporté le renseignement, devait servir à l'organisation d'un "complot visant à la liquidation d'un Chef d'Etat" et se serait retrouvé entre les mains d'une organisation d'extrême droite européenne comportant d'anciens mercenaires, d'ex-agents étrangers des "Special Forces" de la guerre du Vietnam et autres barbouzes." (bron: Christian Souris, Pourqoui Pas, 26/11/1986)

Re: Robert Beijer

Zou die fotograaf met volle baard aan de Delhaize van Aalst niet als vermomming een valse baard gehad hebben? Was dit dus een vermomde Beijer bij wie achteraf foto's van de Delhaize van Aalst zijn teruggevonden? Of, nog een mogelijkheid, de ARI medewerker André Cammerman?

84

Re: Robert Beijer

Langs de andere kant: waarom die foto's op bureau laten liggen en de moeite doen om er een valse datum op te zetten? Waarom niet gewoon vernietigen? Dat is veel gemakkelijker. Foto's zijn altijd een bewijs voor de klant dat de detective zich voor hem inspant.

Beijer deed dat vaak: mannen "betrappen" op overspel. Niet goedkoop, want hij moest prostituées inzetten. Aantal keer gelukt. Toen de wetgeving veranderde, was het niet meer zo voordelig om als detective aan de slag te blijven.

85

Re: Robert Beijer

Pierre Morlet over Beijer: "Beijer deed dan weer niets anders dan de schijn te wekken dat hij justitie hielp. Ondertussen probeerde hij de speurders te manipuleren en daar is hij soms in geslaagd. Als je die man zou loslaten op het onderzoek naar de Bende van Nijvel, hem zou laten helpen, zou je ongelofelijke ontsporingen krijgen."

"Beijer was heel subtiel, een gewiekst manipulator, en zijn manipulaties waren heel moeilijk te demonteren. Hij gebruikte drie methodes. Hij probeerde zich binnen te wringen in een onderzoek als informant om uit het vizier te kunnen blijven als verdachte. Hij lokte bijvoorbeeld de speurders om bij hem een huiszoeking te doen, waar ze van alles zouden 'ontdekken', zodat hij de bron niet zou lijken van die ontdekkingen. In die methode is hij een paar keer geslaagd. Wat zat er voor hem in? Hij kon de rechercheurs die in zijn val trapten onder druk zetten omdat ze niet gehandeld hadden volgens het boekje, en beschuldigde ze dan achteraf van valse processen-verbaal."

"Zijn tweede truc was bekentenissen te doen in zaken waarvan hij niet verdacht was. Zo leidde hij de speurders met minder belangrijke inbreuken weg van de zware feiten waar hij bij betrokken leek, en verloren ze tijd op soms cruciale momenten."

"Zijn derde geintje was onthullingen te beloven 'in ruil voor'. Strafvermindering, een beter gevangenisregime, een andere naam. De kluif die hij voor de neus van de speurders liet bungelen, was informatie over de Bende van Nijvel, een dossier dat alle Belgische politiemannen wilde ophelderen. Daar kun je natuurlijk vragen bij hebben. Als hij daar inlichtingen over zou hebben, kan dat alleen maar omdat hij er zelf bij betrokken geraakt zou zijn, en hoe kan hij die dan geven zonder zichzelf in nesten te werken."

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

86

Re: Robert Beijer

Naast Bouhouche werd ook Beijer onder het vergrootglas gelegd. Ook hij werkte niet echt hartelijk mee. Tijdens de gesprekken had Beijer het deksel op zijn eigen pot gezet en probeerde hij dat erop te houden terwijl de pot kookte en kookte. De inspanning ging zijn krachten te boven en bij barstte los over waar het hem om te doen was in het leven: hij wilde geheimen kennen, want kennis is macht.

Volgens de psychiaters slaagde hij in zijn opzet door zijn kwaliteiten, verleiden en manipuleren. Het succes maakte hem al te zelfverzekerd. Hij was intelligent en megalomaan, met paranoïde trekken, dol op complotten en mysteries. Hij was nog piepjong toen hij de smaak al te pakken kreeg.

Beijers jeugd was problematisch verlopen. Zijn moeder was niet getrouwd met zijn natuurlijke vader. Later trouwde ze met een vishandelaar uit Schaarbeek, die hem adopteerde. De jongen haalde zijn humanioradiploma en ging naar de universiteit. Daar haakte hij snel af. Na dit avontuur noemde hij zich vrijdenker. Hij had even een baan bij Wagon-Lits als begeleider in de slaapwagons. Daarna schreef hij zich in bij de rijkswachtschool. Hij wilde officier worden, maar zakte voor het toelatingsexamen aan de Koninklijke Militaire School. In een niet gepreciseerde periode had hij zonder succes zijn kans gewaagd bij de Staatsveiligheid.

Hij ging aan de slag bij de rijkswacht en na de opleiding belandde hij bij de BOB van Brussel, waar hij Bouhouche en Amory leerde kennen. Beijer was een combinatie van speelvogel en werkpaard. Al in 1974 - hij was amper tweeëntwintig - kocht hij een bouwvak in Chaumont-Gistoux waar hij acht jaar aan opknapte en al zijn hobby's voor liet staan, schaak, karate, joggen. Hij nam het filosofisch op. "Van huizen renoveren blijf je ook fit." Volgens zijn schoonvader was de "boerderij geschikt om af te breken." Schoonpa wist er alles van. Hij hielp de stallen slopen, de terrassen uitgraven en aanleggen en de omgevallen achtergevel opmetsen.

De jonge rijkswachter was getrouwd met zijn buurmeisje Viviane, net als zijn eigen moeder een ongehuwde moeder. Hij adopteerde haar kind. Ze waren zeventien jaar gelukkig, zei hij tijdens een verhoor, tot hij problemen kreeg met het gerecht.

Toen hij bij de drugssectie van de BOB aan de slag ging, was hij al thuis in het Chinese milieu. Hij ging vaak eten in de Shangai in de Kleine Beenhouwersstraat bij vrienden van zijn ouders. En in de karateclub had Beijer de "Chinees" Chang leren kennen. Volgens de chef van Beijer leverden zijn contacten in het Aziatische milieu vooral resultaten op in verband met illegalen, niet in verband met drugs. François Raes, een collega uit de BOB-drugs die zich bezighield met Spaansprekende landen, herinnerde zich dat Beijer een Aziatisch vriendinnetje had.

Beijer was sympa, maar was ook een lonesome cowboy. Een drughondengeleider bij de rijkswacht zag hem af en toe opduiken op de luchthaven van Zaventem. Hij vertelde nooit waarvoor hij kwam. Hij struinde door de aankomsthal en de douanezaal, en hij was altijd alleen.

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

87

Re: Robert Beijer

Op de website kan je het onwaarschijnlijke verhaal van de huiszoeking bij Beijer lezen. Hier alvast het hoogtepunt:

Beijer was niet gearresteerd en hij had geen handboeien om. Etienne liet hem zelf de deur openmaken omdat er speciale sloten op zaten. De deuren waren gepantserd. Beijer stond vooraan en toen Etienne de flat binnen wilde gaan, sloeg Beijer de deur dicht. Daar stond de gerechtelijke politie.

In zijn boek De Laatste Leugen vertelde Beijer zijn kant van het verhaal. Hij had zijn gewezen collega's wijsgemaakt dat hij een gevaarlijke hond had. Hoe het ook zij, ongeveer drie kwartier later - Beijer maakte er twee uren van - was de slotenmaker begonnen de deurstijlen te demonteren toen Beijer openmaakte. De monden van de speurders vielen open. Op elke verdieping van het gebouwen waren er twee appartementen en Beijer had een hele verdieping gekocht en verbouwd tot een riante, chic gemeubileerde flat. Er stond een speelklaar schaaktafeltje en er liep inderdaad een Amerikaanse cockerspaniël rond, naar verluidt een kindervriend en vogeljager.

In de open haard smeulde een vuurtje. Wat had de detective opgeruimd terwijl zij op de overloop op de slotenmaker stonden te wachten? We zullen het nooit weten. De flikken vonden een bijna verkoolde RTT-overall. Ze namen stapels documenten van ARI in beslag, en diskettes, omdat ze een band zochten tussen de gearresteerde RTT-agent en Beijer. De PC had geen harde schijf en dus geen geheugen. Beijer had zijn diskettes niet weggestopt.

Lees hier het hele verhaal » Daders

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Robert Beijer

Psychopaat/manipulator à la Dutroux/Nihoul. Negeren, je kan hem niet erger kloten. Ik dacht altijd dat Bouhouche moordenaar van Mendez was. Maar kan het ook Beijer niet geweest zijn? Zwarts heeft hij zeker ook op z'n conto. De koning van de "geënsceneerde" ongelukken?

89

Re: Robert Beijer

In de zomer van 1984 kocht Robert Beijer een riot gun bij Dekaise:

Kent u de gewezen rijkswachter Bob Beijer?
"Ja."

Heeft hij ooit een riotgun bij u gekocht?
"Ja."

Wanneer?
"Het moet in de zomer van 1984 geweest zijn. Daar is trouwens niets mis mee. Het wapen was toen vrij te koop."

Herinnert u zich het merk en het kaliber?
"Het moet een Baikal of een Bingham geweest zijn. Ik kocht altijd bij de invoerder Francotte in Herstal. Het kaliber was 12 mm."

Zoals de Bende.
"U zegt dit. De BOB van Waver heeft mij hierover ondervraagd. Maar ik heb hier niets meer aan toe te voegen."

Bron: De Bende van Nijvel | Guy Bouten

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

90

Re: Robert Beijer

Ben wrote:

We weten al dat Beijer geen waterdicht alibi heeft voor Aalst, maar blijkbaar heeft hij ook iets met Golf GTI's, dé auto van de Bende. Op 13 juni 1985 zag een rijkswachter een groene Golf GTI door het rode licht vlammen. De  nummerplaat bleek eigendom van een concessiehouder van Volkswagen. Ze was tijdelijk geschrapt en hoorde bij een witte Golf. De concessiehouder vertelde de politie dat hij dacht dat iemand de nummerplaat had gekopieerd, want de firma kreeg voortdurend boetes voor een groene Golf.

Nog wat info over de Golf van Beijer:

Beijer reed in dezelfde periode [van de overval in Aalst] met een nieuwe metaalgroene Golf GTI. Michaël Taylor, een kennis van Beijer, getuigde daarover aan de BOB van Waver:

"Il disposait de fausses plaques d'immatriculation à savoir qu’il avait recopié une plaque au départ d'un véhicule de même genre et de même couleur."

Garagist Olivier Capelle legde een vergelijkbare verklaring af. De Bende behandelde haar voertuigen op een identieke manier. Toeval?

Bron: De Bende van Nijvel - verraad, manipulatie, geheime diensten | Guy Bouten

Originele bron van de getuigenis: Pv nr. 101020 van 23 juni 1988, pv 100939 van 8 juni 88 en pv 103014/1988 van 18 juli 1988, BOB Waver.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube