1 (edited by dim 07-07-2010 16:26)

Topic: CEPIC

Paul Van den Boeynants is in de jaren 50 en 60 wethouder van openbare werken in Brussel en zijn vriend en zakenpartner is Charly de Pauw, deze staat bekend als de parkeerkoning van Brussel. Hij bouwde zijn imperium op vanaf het eind van de jaren 60. Veertig jaar lang bleef de grond bij het Centraal Station onbebouwd. Dit hield verband met een contract tussen De Pauw en Van den Boeynants. De laatste had de Pauw voor een frank per jaar de grond verhuurd, in ruil verplichte De Pauw zich om een bouwplan te maken en uit te voeren indien de stad daarmee akkoord ging. Dus stelde men plannen op die steeds door de gemeente werden geweigerd en kon De Pauw de gronden gratis gebruiken als openluchtparking. Bij leven controleert De Pauw twee derde van alle parkeergarages in Brussel.

» www.realdeal-forum.com

2

Re: CEPIC

Banque Bruxelles Lambert (BBL)

Eind jaren 60 wilde Leon baron Lambert (eigenaar van de gelijknamige zakenbank) zijn financiële imperium uitbouwen en fuseert met Banque de Bruxelles tot Banque Bruxelles Lambert (BBL) op 30 juni 1975. Ook Albert Frere een Waalse staalbaron stapt begin jaren 80 in de bank, evenals de Italiaanse handelaar Antonio Lefebvre d’Ovidio die zijn aandelenpakket door zijn zoon laat parkeren bij sasea sasea het investeringsvehikel van de Italiaanse zakenlieden Fiorini en paretti. Deze worden gedwongen hun pakket van de hand te doen maar het komt in handen van het eveneens Italiaanse Unipar die enkele jaren later failliet gaat maar Antonio Lefebvre heeft dan al weer de zeggenschap over zijn pakket.

» www.realdeal-forum.com

3

Re: CEPIC

Ook even anduiden dat Banque Lambert, later BBL, het Belgische filiaal van de Rothschilds was. De verbinding met Sociéte Générale-katholieke elites-Koninklijke familie-Congo is ook van belang. Op WallStreet is BBL vertegenwoordigd in Drexel-Burnham-Lambert, verwikkeld in enkele securities-schandalen.

THE WORLD ORDER: A Study in the Hegemony of Parasitism

"In Paris, Banque Rothschild directors include Elie de Rothschild, director of New Court Securities, Banque Leumi de Israel, Five Arrows Fund N.V. Curacao; Alain de Rothschild, Five Arrows Fund Guracao, Banque Lambert de Bruxelles; Guy de Rothschild – Rio Tinto Zinc, New Court Securities, NY.; Sir James Goldsmith; Hubert Faure, Ambassador to Colombia, pres. Schneider Madrid and ten Otis companies; Bernard de Villemejane, pres. Imetal, director Copperweld. Sir James Goldsmith is also chmn. Generale Occidentale which owns Grand Union and Colonial food stores in the U.S., Cavenham USA and Banque Occidentale; its directors include David de Rothschild (son of Guy), who is also director of Compagnie du Nord and Societe de Nickel.

Through the Belgian branch of the Rothschild family, we can trace the influence of the Rothschilds in Africa during the past century. Baron Leon Lambert financed King Leopold’s Belgian empire; the Congo Syndicate included Baron Empain (l’compagnie d’Orient) F. Philippson & Co., and Banque Outremer. This syndicate was allied with Banque de Paris, the Anglo-Italian Group, and the Peking Syndicate. The Congo empire camel into being in 1885 after Leopold had financed Stanley’s explorations. It included an area the size of Poland, and produced fabulous returns from Congo rubber, ivory and slaves. Later the Union Miniere acquired vast copper mines, the Compagnie de Katanga.

One of their most ruthless agents was Emile Francqui, who later became Hoover’s partner in China and in the Belgian Relief Commission; his name survives at Congo’s Port Francqui. The Congo interests are now controlled by the Lamberes through Societe Generale de Banque, which merged the Societe Generale de Belgique, the oldest bank in Brussels, founded in 1822, and Banque d’Anver, founded 1827; its secretary is Baron Fauconval, a director of the Rockefeller Foundation. Societe Generale acquired Union Miniere in Dec. 1981; in 1972 it had acquired Compagnie Outremer, formerly Banque Outremer, and in Dec. 1964, had acquired 25% of SOFINA, Societe Financier de Transport & Enterprises Industrielles, the largest holding company in Europe.

These firms are controlled by the Rothschild bank, Banque Bruxelles Lambert, founded in 1840 by Baron Lambert. The present Baron is director of Soceite Generale de Banque, and president of Compagnie Generale d’Enterprises Electricque which owns fifty power companies. Banque Lambert de Bruxelles is also the Lambert of the Wall Street firm of Drexel Burnham Lambert, owning 19% of it."

Bron » www.radicalpress.com | Eustace Mullins | 1984

4 (edited by Boemerang 16-02-2011 16:58)

Re: CEPIC

CEPIC ledenlijst:

  • Baron Benoit de Bonvoisin (schatbewaarder) - NEM, vermeend sponsor FJ/FN, AESP.

  • Ridder Jean Breydel (Secretaris Generaal) - PSC/PRL, JBJ, Cercle des Nations.

  • Graaf Baudouin Lagasse de Locht - Nuclear wetenschapper, Lions club.

  • Baron Nicolas de Kerchove d'Ousselghem - PSC, Cercle des Nations, Schrijver notitie mr X.

  • Burggraaf Yves de Jonge d' Ardoye - PSC-Burgemeester later MR-Burgemeester in Elsene.

  • Baron Jacques Jonet - Advocaat-extreem rechts, orde van Malta, Cercle des Nations.

  • Baron Bernhard Marcken de Mercken - PSC later CDH, Jurist,Cercle des Nations.

  • Graaf Yves du Monceau de Bergendal - CDH-burgemeester, Cercle des Nations, ABELAG.

  • Graaf Daniël Noël de Burlin: PSC, secretaris FNB, Cercle de Nations.

  • Jean-Pierre Grafé (voorzitter) - PSC, meervoudig minister.

  • André Saint Remy (voorzitter) - PSC, Burgemeester, volksvertegenwoordiger.

  • Paul Vanden Boeynants (voorzitter) - PSC-meervoudig minister, Premier.

  • Paul Vankerkhoven (ondervoorzitter) - PSC, WACL, Cercle des Nations, Aginter, Hapsburg.

  • Bernard Mercier (lid directiecomité) - WNP, WACLMilice du Jésus Christ, Comitè Hongrie.

  • Jean-Paul Dumont (Advocaat) - PSC, strafpleiter voor extreem-rechts en div. pedofiliezaken.

  • Philippe Deleuze (Advocaat) - PSC, Campagne georganiseerd door Michel Nihoul.

  • Paul Teichmann - PSC, MAC, Jeune Europe, Link naar OAS, nu MR politicus in Elsene.

  • Edmond Nerincx - Vice-voorzitter Huis van Afgevaardigden Sint-Gillis, Cercles des Nations.

  • Jean Militis - Para-Kolonel, PRL parlementslid, NEM, Para-militaire groepen.

  • José Desmarets - PSC-meervoudig minister, WACL.

  • Jaques Nihoul - Wetenschapper universiteit Luik (?).

  • Jo Gérard - Historicus, journalist, Rexist, vrijmetselaar.

  • Joseph Michel - PSC-meervoudig minister.

  • Cecile Goor - PSC-minister en staatssecretaris.

  • Antoine Humblet - PSC-meervoudig minister, Milice du Jésus Christ

  • Pierre Mainil - PSC-minister en staatssecretaris.

  • Joseph Franz - Front National Luik.

  • Angèle Verdin(-Leenaers) - PSC-senator.

  • Eloy Kaisin - (?) geen info.(?) Ene Advocaat Eloy was buurman van Mendez.

  • Vincent Vanden Bosch - Advocaat Marcel Barbier (dubbele WNP moord), AESP, Cercle des Nations.

  • Desiré Lamalle - PSC-burgemeester, Waals militant.

  • Pierre Jonart - President van Sobelair (=Sabena) (?).

  • Pierre Wijvekens - Schrijver van o.a. boek over Koning Boudewijn (?).

  • Francis De Hondt - Cercle des Lorraine, Caritas.

  • George Henrard - PSC/PRL, Dokter (?).

  • Leon Finné - Bank Copine, dubieuze geldtransacties, Informant, Bendeslachtoffer.

Toegevoegd 16-2-2011:

  • Baron Donald Marc Fallon - PSC-Senator/Burgemeester St.Lambrechts-Woluwe, CBR-cement, Phillips, ere-voorzitter Cercle Lorraine.

  • Burggraaf Gérard le Hardy de Beaulieu - Getrouwd met Prinses Marie-Salvatrix de Mérode. volksvertegenwoordgr, ARBED Luxburg.

  • Jacques Lichtervelde - Adel (Baron?), telg van het geslacht Kerkhove d'Exaerde Borlùùt, getrouwd met een De Jonge d' Ardoye.

  • Jonkheer Guy Cruysmans - PSC raadslid Sint-Lambrechts-Woluwe. Caisse privè banque, Verbanden met bende Haemers, Roze balletten.

  • Ridder Jean-Pierre Cleenewerck de Crayencourt - PSC, EU-official.

  • Ridder Paul de Stexhe - PSC-senator/staatssecretaris,Eu-parlement, doctor in de rechten.

  • Eugène Charpentier - PSC-voorzitter, kamersecretaris, raadslid & loco burgemeester Hoei.

  • Albert de Niels - Restaurateur (geen verdere info).

  • Georges Gramme - PSC-partijvoorzitter en meervoudig minister.

  • Edouard Nihoul (voorzitter afd Brussel) - PRL, patissier, neef van Michel Nihoul.

Met deze 46 namen is de lijst vast nog niet compleet. Sommige lieden op deze lijst hebben vast nog meer lijnen naar dubieuze organisaties of kunnen in verband worden gebracht met criminele dossiers of de X-dossiers/Roze baletten, aanvullingen (of correcties) zijn dus altijd welkom. Ook zullen er een paar waarschijnlijk nog een adellijke titel dragen.

Hoofdbron voor de namen in deze lijst is » columns.be

Aanvullende info heb ik hiervandaan » zwartenroze.com met o.a. ledenlijst Cercle des Nations | raisondetat.forumactif.com
En verder Bendevannijvel.com, Wikipedia en Le soir.

De Cercle des Nations is overgegaan in de Cercle Lorraine. Voor hun ledenlijst v.a. '98, zie hier » cerclelorraine.be

5

Re: CEPIC

Nuttig werk, dank.

6 (edited by K& 15-01-2011 19:06)

Re: CEPIC

Boemerang, de zoon van het derde lid is een eminent wetenschapper, is zelf op stap geweest en heeft zo hardnekkig onderzoek gedaan naar het Bende van Nijvel-fenomeen dat dit hem 3 maanden bak heeft opgeleverd!

7 (edited by Boemerang 24-01-2011 22:09)

Re: CEPIC

Graaf Yves (Iwan) du Monceau de Bergendal, was een directeur of commissaris bij ABELAG-Aviation, de werkgever van "Piloot" Buslik. Hij is de vader van Diego du Monceau de Bergendal. Mendez en/of FN Herstal deed zaken met ABELAG. Pierre Solvay was de eigenaar van ABELAG-Aviation.

Eloy Kaisin, (destijds) woonachtig aan de Av. de la Libertè XXX in Molenbeek-st.Jan duikt ook op in de agenda van Paul Latinus. (Woonde Mendez dan ooit toevallig in Molenbeek-st.Jan?) Verder blijft deze persoon een mysterie, nochtans zou hij een belangrijke speler bij de staatsgreep-plannen zijn.

K& wrote:

Boemerang, de zoon van het derde lid is een eminent wetenschapper, is zelf op stap geweest en heeft zo hardnekkig onderzoek gedaan naar het Bende van Nijvel-fenomeen dat dit hem 3 maanden bak heeft opgeleverd!

Ik heb over deze telg van Lagasse de Locht wel eens wat gelezen op Tueries. Veel is niet bekend over zijn onderzoek of wel? 3 maanden bak? Dan viel hij gewoon mensen lastig of... hij viel de juiste mensen lastig.

8 (edited by Boemerang 16-02-2011 16:59)

Re: CEPIC

Met dank aan zwartenroze.blogspot.com heb ik net 10 personen, die genoemd worden als CEPIC-leden, toegevoegd aan de hier eerder geposte lijst. Ik er nog wat extra info bij-gegoogeld voor achter de komma. Daardoor zien we dat adellijken een belangrijke plaats innemen binnen de CEPIC. Deze families zijn regelmatig onderling verbonden door huwelijken. Van de 46 nu bekende CEPIC-leden zijn er minstens 15 van adel (èèn-derde deel).

De naam Michel Nihoul wordt meerdere keren genoemd (o.a. door zijn neef Edouard) als campagne-organisator of "regelaar" voor diverse leden (inc.VDB). Voor meer hierover lees » Het dossier Nihoul · Herwig Lerouge

9

Re: CEPIC

Over de voorlopers van het CEPIC:

In 1955 werd door J.P. Craeyencourt het Mouvement Chrétien des Indépendants et des Cadres (MIC) opgericht. Craeyencourt kreeg toen de volle steun van Paul Vanden Boeynants en werd later trouwens voorzitter van één van de commissies van CEPIC. De doelstellingen van de MIC waren het organiseren van de middenstand en het ongenoegen van deze groep tot uiting te laten komen in een pressiegroep binnen de PSC. Vandaar de nauwe band met de Fédération Nationale des Classes Moyennes en het Centre National des Indépendants et des Cadres (CNIC), aanleunend bij de liberale PLP.

Sinds 1972 nam de CEPIC de rol over van MIC, hoofdzakelijk met dezelfde leden zoals Paul Vanden Boeynants, André Saint-Remy, baron Zurstrassen en Antoine Humblet. Toch was Vanden Boeynants met MIC niet aan zijn proefstuk toe. Reeds in 1949 lanceerde hij een rechtse pressiegroep binnen de partij, waarvan hij secretaris-generaal was: het Comité pour le Redressement du PSC. Voorzitter was Jo Gérard. Hij voerde toen een ultra-rechtse verkiezingscampagne, waarin hij scherp uitviel tegen de nationale PSC-CVP-leiding, die hij als te links bestempelde.

Het weekblad VRAI, ipso facto het blad van Jo Gérard en Paul Vanden Boeynants, wierp zich trouwens al sedert 1947 op voor de uitzuivering van de PSC door uitsluiting van de "crypto socialisten".

Bron: De netwerking van een neo-aristocratische elite | Klaartje Schrijvers

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

10

Re: CEPIC

De CEPIC werd in 1972 opgericht in de schoot van de PSC om er weerwerk te bieden aan de groeiende linkervleugel binnen de partij. Ze bond de strijd aan tegen de invloed van de vakbonden en de linkse subversieve elementen in het land. Op dat vlak vertoonde CEPIC dan ook overeenkomsten met de Mouvement Chrétien des Indépendents et des cadres (MIC). (...)

Uitgaande van het feit dat de maatschappij zich in een crisis bevond en dat door de slecht werkende instellingen de bevolking haar geloof in de politiek verloren had, wilde CEPIC een krachtig signaal geven om dit vertrouwen terug te winnen.

De focus kwam voornamelijk te liggen op de vrijheid van onderneming, het promoten van het privé-initiatief en het winstprincipe. Onder "la majorité silencieuse" diende een nieuwe solidariteit te ontstaan. De staat werd beschuldigd van etatisme, en haar rol in het economische leven moest worden ingeperkt. Eveneens kop van jut waren hier, logisch daaruit voortvloeiend, de vakbonden waarvan men de syndicale actie onomwonden als terroristisch bestempelde.

Daarnaast stelde CEPIC dat de westerse christelijke beschaving systematisch in gevaar werd gebracht door linkse subversieve actie. Die kon worden ingedijkt door in de pers een zuivering door te voeren en in het onderwijs de burger meer gemeenschapszin bij te brengen. Internationaal gezien stond CEPIC voor een sterke Europese en Atlantische solidariteit tegen het communistisch gevaar. De bewapening moest daarom worden opgedreven en de Westerse invloed in de Middellandse Zee en Afrika uitgebreid.

Vanaf 1974 besloot de CEPIC een volwaardige politieke beweging te worden, in plaats van als politieke club binnen de PSC te functioneren. Door het feit dat de statuten van de CEPIC bepaalden dat elk lid zich ook bij de PSC moest aansluiten, werd de partij van hoog tot laag systematisch door CEPIC geïnfiltreerd. Zo werd CEPIC een partij binnen de partij, met een parallelle structuur en eigen leden.

In 1975 werden de basisideeën van de CEPIC in een Manifest ondergebracht. Hieruit bleek een duidelijke westerse en christelijke strijdideologie waarbij CEPIC werkelijk op kruistocht trok tegen iedereen die het niet met hen eens was.

"Omdat we gekant zijn tegen de klassenstrijd, zijn we onvermijdelijk ook overtuigde tegenstanders van alle maatregelen die ertoe leiden ten onrechte de persoonlijke vrijheden te beperken, de ondernemingsgeest in diskrediet te brengen of de geldigheid in vraag te stellen van een rechtmatige winst in verhouding met de inzet en de bewezen diensten."

Waar CEPIC eigenlijk op aanstuurde was een organicistisch geordende maatschappij waarbij het bestaan van de klassen als dusdanig wel erkend werd, maar als statisch en onveranderlijk werd beschouwd. Dit is opnieuw het middeleeuwse denken zoals hoger aangehaald bij de ultramontanen in de 19de eeuw.

De feodale maatschappelijke ordening waarnaar men streefde impliceerde dat men moest leven naar de "orde" waarin men geboren was: de "orde" van de heren, die van de lijfeigenen en die van de ambachten. Er bestond geen enkele mogelijkheid om van de ene stand naar de andere over te gaan. Kortom CEPIC wilde binnen de kapitalistische maatschappij eenzelfde hiërarchie, waarbij de kapitalist de orders gaf, de proletariër die uitvoerde. Dit was de enige juiste ordening. Dit wordt duidelijk in volgende passages uit het manifest:

"De beschaving heeft haar wetten en haar normen. Ze is één in haar essentie, universeel in haar principes … (...) Ze begunstigt de geordende vooruitgang van de volkeren en hun verschillende elites, die normaal gezien en van nature uit veel eerder solidair zijn dan tegenstanders. (...) Gedurende haar ontwikkeling respecteert de beschaving de hiërarchie van de menselijke mogelijkheden en kent aan de geestelijke, morele en intellectuele waarden de doorslaggevende plaats toe. (...)"

"Tenslotte respecteert de beschaving in elke mens een persoonlijk en verantwoordelijk wezen, begaafd met redelijke intelligentie en vrije wil, dat in staat is de waarheden van zijn eigen orde te begrijpen en zijn welzijn na te streven in overeenstemming met zijn natuur. Door in elke mens deze eigenschappen te erkennen, vestigt de beschaving zowel het principe van de gelijkheid van de mensen onder elkaar, vanuit het oogpunt van hun gemeenschappelijke waardigheid, als het principe van de geldigheid van hun verschillen, vanuit het oogpunt van de verscheidenheid van hun noden, talenten en streven."

"Onze beschaving, de westerse en christelijke, heeft getracht deze ideële beschavingscriteria te concretiseren en ze is er ook dikwijls in geslaagd. (...) De crisis die ze vandaag meemaakt, is niet ontstaan omdat haar principes verkeerd of verouderd zijn, maar omdat men er niet trouw genoeg aan was."

Met die trouw aan de oude christelijke en westerse waarden zitten we helemaal in de ideologie van Coudenhove-Kalergi, die eveneens wees op de crisis waarin onze beschaving terecht was gekomen.

"Our democratic era is a miserable interlude between two great aristocratic epochs: the feudal aristocracy of the sword and the social aristocracy of the spirit."

Die crisis was onherroepelijk het gevolg van het algemeen stemrecht dat door Coudenhove-Kalergi bestempeld werd als de "anonieme dictator". Herinneren we aan wat Nietzsche schreef, en waarin we Coudenhove-Kalergi’s principe van een "democratie" geleid door een élite de l'esprit reeds zagen doorschemeren.

"Der höchste Mensch nämlich soll auf Erden auch der höchste Herr sein. Es giebt kein härteres Unglück in allem Menschen-Schicksale, als wenn die Mächtigen der Erde nicht auch die ersten Menschen sind. Da wird Alles falsch und schief und ungeheuer."

Het moge duidelijk zijn dat de CEPIC impliciet hetzelfde nastreefde, maar gezien haar plaats binnen de katholieke partij kon ze een dergelijke ideologie niet openlijk verkondigen. Als deelnemer aan het parlementaire democratische bestel zocht CEPIC dan ook andere kanalen om een dergelijk antidemocratisch streven te ventileren. Zoals we hoger al zagen werden NEM, de NEM-clubs, Jeune Europe en aanverwanten de fora waarop het principe van de neo-aristocratie kon worden gepredikt.

Intussen vond binnen de CEPIC een machtswissel plaats. In 1977 werd Paul Vanden Boeynants verkozen tot voorzitter. In 1979 werd hij evenwel opgevolgd door de Luikenaar Jean-Pierre Grafé, waarmee de CEPIC ook meer invloed in Wallonië trachtte te verwerven. Het zwaartepunt lag immers lange tijd exclusief in Brussel. De samenstelling van CEPIC ging van christen-democratische politici tot technocraten uit de middenstand en militanten van extreem-rechtse groepen.

Ook enkele adellijke lieden bevolkten de CEPIC zoals ridder Paul de Stexhe (samen met Florimond Damman in de permanente raad van de Conseil Belge pour l'Union Européenne), baron Donald Fallon, graaf Yves du Monceau de Bergendal (lid van de Cercle des Nations, net als de volgende vier personen), Nicolas de Kerchove d'Ousselghem, burggraaf Yves de Jonghe d'Ardoye, baron Benoit de Bonvoisin en ridder Jean Breydel.

Daarnaast kwam ook Paul Teichmann als CEPIC-lijsttrekker op te Elsene in 1976. Tot slot mogen in dit lijstje ook Edmond Nerinckx van de NEM niet ontbreken, Jo Gérard, die vanaf de jaren 1950 als ghost-writer de speeches schreef voor Paul Vanden Boeynants, en Paul Vankerkhoven. Met Jo Gérard zat de CEPIC stevig verankerd in de NEM, en ontwaren we tevens een verband met de Europeïstische beweging Cercle de Politique Etrangère. Met Edmond Nerinckx, Benoit de Bonvoisin, Paul Vankerkhoven en Jean Breydel, kwamen vanaf 1974 alvast vier high-society figuren uit de Cercle des Nations een sleutelpositie vervullen in de CEPIC.

Vooral met Paul Vankerkhoven is een ontegensprekelijke connectie vast te stellen met de Europeïstische bewegingen en met het mondiale anticommunistische netwerk. Dat Paul Vankerkhoven naast zijn betrokkenheid in WACL, LIL, AESP, de Cercle des Nations, MAUE/AENA en het Anti-Bolshevik Bloc of Nations ook lid was van de CEPIC, zegt in eerste instantie vooral iets over Paul Vankerkhoven zelf, maar onthult in tweede instantie ook het ondergrondse karakter van CEPIC.

CEPIC verzamelde net als de Europeïstische organisaties naast invloedrijke figuren uit de economische wereld ook enkele figuren uit de top van de politieke machtsuitoefening. CEPIC zette zich onverholen af tegen een parlementaire democratie, maar trachtte die vooral ondergronds te ondermijnen.

Bron: De netwerking van een neo-aristocratische elite | Klaartje Schrijvers

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube