Volgens Walter Keyenberg » Forum | Forum

En ik ga je niet veel laten zoeken: Walter Keyenberg was tien jaar verantwoordelijk voor het opleiden en rekruteren van politiekandidaten tot aan zijn pensionering in 2009. Daarvoor was hij twintig jaar hoofd van de forensische identificatiedienst en werkte met de vingerafdrukken van de bende.

Niet zomaar een "raam" maar 8 gebouwen:

Back to the topic.
1. Zijn de auteurs echt de BVN?

De eerste vraag die gesteld moet worden, is natuurlijk: er zeker van zijn dat dit smerige feit inderdaad het werk was van de BVN.

Zoals vaak het geval is, was het de ballistiek waardoor onderzoekers deze inbraak en moord aan de 'moordenaars' konden toeschrijven. Om precies te zijn, het wapen dat werd gebruikt om de conciërge van de herberg te doden, een 22LR-kaliber, waarschijnlijk het FN Concours 150-pistool gestolen van Dekaise, is vergelijkbaar met dat dat werd gebruikt tijdens de gebeurtenissen in Nijvel, Temse of de moord op Angelou of de diefstal van de Saab in Braine l'Alleud.

Maar andere elementen zijn er om te bevestigen dat dit feit goed naaar deBVN leidt: de telefoondraden die zijn afgescheurd zoals in Maubeuge, in Waver of tijdens de overvallen van grote oppervlakken, een buit vergelijkbaar met die van Maubeuge of Nijvel (levensmiddelen), een onevenredig geweld in relatie tot de buit, een meedogenloosheid in de executie van het slachtoffer wat betreft Angelou, het echtpaar Fourez, de gendarme Morue, het Szymusik-paar of de Duitse herder van Jadot.
2.. Zijn de daders gekomen om de herberg te beroven of José Vanden Eynde aan te vallen?

Om deze vraag te beantwoorden, moeten we onszelf nog drie vragen stellen:

Eerste vraag: is de inbraakhypothese ongerijmd?

De diefstal is duidelijk aangezien er voedsel en flessen goede wijn zijn gestolen. En aangezien we weten dat de boeven een paar maanden eerder al in een kruidenierswinkel waren ingebroken om juist wijn en levensmiddelen te stelen, om nog maar te zwijgen van de overval bij Colruyt de Nivelles, is het antwoord duidelijk nee.

Tweede vraag: kan bij inbraak het gebruik van geweld dat niet in verhouding staat tot de buit gebruikelijk zijn voor de daders?

Als de moord op J. Vanden Eynde was gepleegd door een bende misdadigers die nooit onevenredig geweld aan de dag legden bij aanvallen of inbraken, dan hadden we terecht vragen kunnen stellen over het motief. Maar aangezien de daders in bijna alle feiten zojuist extreem geweld hebben getoond en vaak niet nodig waren, zelfs alleen om voedsel te stelen, zou het nogal verrassend zijn geweest als ze de ongelukkige conciërge in leven hadden gelaten.

Derde vraag: welk motief zou ertoe kunnen hebben geleid dat individuen meneer Vanden Eynde met voorbedachten rade hebben aangevallen?

José Vanden Eynde was een man van bescheiden middelen boven de 70 jaar. Hij had sinds juli 1982 een kamer boven in de herberg, in ruil daarvoor moest hij 's ochtends het restaurant schoonmaken  en zorgde voor de sluiting van de zaak' s avonds. Hij was geen lid van een politieke organisatie en leidde een eenvoudig en vredig leven. Wie zou er dan belang bij hebben gehad hem te doden? Voor welke motief? En trouwens, waarom zouden we de moeite nemen om deze moord te vermommen als een mislukte inbraak, een manier van handelen die alleen gerechtvaardigd is als de kennis van het echte motief snel leidt tot verdenking bij de moordenaar? Vragen die allemaal onbeantwoord blijven.

Uiteindelijk is er absoluut niets dat erop wijst dat de heer Vanden Eynde persoonlijk het doelwit had kunnen zijn, en absoluut niets dat twijfelt aan het feit dat de daders de herberg zijn binnengekomen om alcohol en voedsel te stelen. Het spoor van de overval die verkeerd is gegaan, lijkt daarom het enige echt geloofwaardige spoor.

Het is ook relatief eenvoudig om de gang van zaken te raden: de misdadigers kwamen de herberg binnen, dwongen de achterdeur naar de keukens van het restaurant en trokken direct de telefoondraden eraf. Dhr. Vanden Eynde, die op de eerste verdieping woonde en lawaai hoorde, pakte het alarmpistool dat de manager van de herberg, dhr. Jurion, hem had gegeven en waagde zich de trap op die naar de keukens leidde. om te gaan kijken wat er aan de hand was, oog in oog komen te staan met de dieven. In paniek ging hij terug naar zijn kamer om zijn toevlucht te zoeken. De bendeleden achtervolgden hem, onderdrukten hem, bonden hem even later vast om uiteindelijk te besluiten deze beschamende getuige te liquideren.

3. Kunnen de eerdere inbraken in de herberg ook zijn gepleegd door de Brabantse moordenaars?
Vóór de tragische gebeurtenissen die plaatsvonden in de nacht van woensdag 22 december op donderdag 23 december 1982, was de  herberg eerder twee keer ingebroken: de eerste keer in de nacht van vrijdag 25 op zaterdag 26 december 1981, een tweede keer in de nacht van dinsdag 30 november tot woensdag 1 december 1982.
Wat betreft de tweede inbraak is het moeilijk om commentaar te geven, maar het is interessant om op te merken dat deze slechts 22 dagen voor deze gebeurtenissen plaatsvond. Bendes die gespecialiseerd zijn in commerciële inbraken, hebben echter vaak de neiging om in de weken daarna terug te keren naar de plaats van hun misdaden als de eerste inbraak succesvol blijkt en zonder incidenten verloopt. Dit is hier duidelijk het geval, aangezien deze diefstal vlekkeloos verliep en de buit destijds door de eigenaar van de herberg werd geschat op meer dan 140.000 Belgische frank.
Hoe groot is de kans dat 2 verschillende bendes dezelfde geïsoleerde herberg in Beersel met drie weken na elkaar berooft?
Hadden ze VDE willen vermoorden, dan hadden ze dit 3 weken voor de 23 december kunnen doen, maar VDE had slaappillen genomen...

Een ding dat heel nuttig had kunnen zijn om te bepalen of de ene of de andere van deze inbraken gepleegd konden zijn door de BVN: de staat van de telefoondraden. De bende had inderdaad het eerste instinct om ze systematisch te snijden, zelfs toen ze de supermarktaanvallen pleegden. Helaas heeft a priori geen enkele onderzoeker die verantwoordelijk was voor deze zaak ooit het idee gehad om de vraag te stellen aan de restaurantmanager en het personeel. De direct beschikbare informatie had echter alle twijfels over het motief voor de moord op de heer Vanden Eynde grotendeels kunnen wegnemen.

4. Waarom zou José Vanden Eynde zijn gemarteld voordat hij werd geëxecuteerd?

Het lichaam van de conciërge was op zijn bed gevonden met zijn enkels en polsen vastgebonden met een telefoondraad en zijn sjaal van F.C Brugge. Zijn hoofd was bedekt met een badstof. Hij was gedood door 6 of 8 kogels die ter hoogte van het linkeroor waren afgevuurd. Er waren zware klappen op het hoofd toegebracht en het bleek, volgens zijn zoon die het ontdekte, dat zijn lichaam sporen van brandplekken van sigaretten vertoonde. Vanden Eynde zou daarom zijn gemarteld voordat hij werd geëxecuteerd. Zo ja, om welke reden?

Aangezien alles erop wijst dat de gangsters naar de herberg zijn gegaan met als doel het pand te beroven en het lijkt alsof het spaargeld van de heer Vanden Eynde ook werd gestolen, lijkt de reden relatief voor de hand liggend: de oude man zou gemarteld om te zeggen waar hij zijn spaargeld verborg. Een manier van handelen die niet uitzonderlijk is, want sommige bendes hebben er zelfs een specialiteit van gemaakt om 's nachts in te breken in de huizen van bejaarden, hen vast te binden en te martelen zodat ze onthullen waar ze hun spaargeld verstoppen.

Dit is mijn theorie voor Beersel. Geen complottheorie maar een simpele analyse van de feiten die iedereen kent.
Geen "het zou kunnen", geen hurmordenars, geen top secret documenten, de feiten, allen de feiten.