Naar aanleiding van de moord op twee taxichauffeurs in Brussel verscheen een artikel over de veiligheid van taxichauffeurs in Brussel in vergelijking met Antwerpen:

Antwerpse taxichauffeurs veiliger dan Brusselse

De laffe aanslag op twee Brusselse taxichauffeurs heeft weer eens duidelijk gemaakt, dat voor wie niet voor geweld terugdeinst, de taxivoerder een weerloze schietschijf is. In de hoofdstad hebben de twee nekschoten in de nacht, bij de taxivoerders een golf van onrust en machteloze woede losgemaakt.

De h. Barré, afgevaardigde beheerder van de Groene Taxi’s en voorzitter van de Nationale Federatie van Onafhankelijke Taxi-uitbaters, vindt zelfs eventuele bewapening van de chauffeurs en een kogelvrij scherm in de wagen, onvoldoende bescherming. Hij zegt: “De overheid en de politie moeten samen met de taxi-uitbaters naar een oplossing zoeken. Er moet dringend een plan voor noodgevallen opgesteld worden.”

Alleen al die uitspraak typeert het klimaat dat in het Brusselse taxiwereldje heerst. Vooreerst wordt de sfeer bedorven door een heuse taxi-oorlog tussen zelfstandigen en georganiseerde bedrijven omwille van door de agglomeratieraad gekelderde tariefverhogingen. En dan is er de haast onbestaande samenwerking tussen politie en taxichauffeurs.

Deze twee factoren zijn voor de individuele beveiliging van de chauffeurs nochtans van levensbelang.

Systeem werkt vlot

Antwerpen telt ongeveer 500 taxi’s en 1.000 taxichauffeurs. Nauwelijks de helft van het Brusselse potentieel, maar de situatie is er heel wat gezonder. In de Scheldestad bestaat sinds geruime tijd een solidariteitsovereenkomst tussen de concurrerende taxibedrijven. Het noodplan, waar men te Brussel nu om schreeuwt, functioneert in de Antwerpse agglomeratie reeds lang. En de samenwerking met de politie, in het bijzonder de Mobiele Brigade, is voorbeeldig.

Uiteraard komt zo’n vlotte samenwerking met politiediensten niet op één dag tot stand. De h. Frans Van Oorschot, voorzitter van de Antwerpse Provinciale Taxi Unie en zelf beheerder van een taxibedrijf met 50 wagens: “De politie kon al altijd op ons rekenen. Als de Antwerpse taxichauffeur verdachte personen bij een bank, een vechtpartij of geseinde personen opmerken, wordt via de radiopost in de wagen onmiddellijk de Mobiele Brigade van de Antwerpse politie op de hoogte gesteld. In de Antwerpse taxibedrijven hangen zelfs de signalementen van door de politie geseinde personen. Wordt er in de stad een wagen gestolen, dan kijken alle taxichauffeurs uit. Dat betekent voor de Mobiele Brigade uiteraard weer zoveel meer ogen, vermits hun eigen wagenpotentieel beperkt is. Kijk, zo groeit er een samenwerking waar ook wij zelf goed mee zijn. Als één van onze chauffeurs in nood verkeert, kan hij altijd op de politie rekenen. Is de man nog in staat om zijn centrale op te roepen, dan stelt de centralist in het bedrijf zich rechtstreeks in verbinding met de radiokamer van de Mobiele Brigade. Bovendien wordt die oproep door alle collega’s gehoord en de dichtstbijzijnde kunnen zich dan ter plaatse begeven. Vervolgens belt de centralist de andere taxibedrijven, die ook hun chauffeurs per radio op de hoogte stellen. Te Brussel bestaat zulke solidariteit haast niet.”

Geen pistolen

Wat vindt men te antwerpen van de luider wordende vraag om (vooral te Brussel) de chauffeurs vuurwapens te geven en de taxi’s uit te rusten met kogelvrije scheidingswanden?

“Revolvers, daar valt niet aan te denken”, zegt Frans Van Ooirschot. “Men moet zich maar inbeelden wat er allemaal in discussies gebeurt met vuurwapens. Ik verwijs hiervoor naar Duitsland, waar wapendracht voor taxichauffeurs ook niet werd toegestaan. In Duitsland komt men ook steeds terug van de kogelvrij wanden. Zij sluiten de risico’s niet helemaal uit omdat de chauffeur ook bij het in- en uitladen van de bagage kan worden aangevallen. Hij kan trouwens met allerlei voorwendsels uit zijn wagen gelokt worden.”

“Kogelvrij glas verbreekt ook elk contact met de klant en dat heeft weer tot gevolg dat er minder fooien zullen gegeven worden: je kan niet meer tot een gesprek komen, wat in onze branche heel belangrijk is. Niet het minst voor de toeristen, die onderweg willen weten wat ze zien. Bovendien kost zo’n wand nu zowat 30.000 fr. Veel zelfstandigen zullen de installatie financieel niet aankunnen”.

Reglementen

“Te Antwerpen is alles gedaan voor de veiligheid van de chauffeur”, meent de h. Van Ooirschoot. Naast de onontbeerlijke samenwerking met de concurrerende bedrijven en de politie zijn er bovendien de wettelijke middelen: artikel 14 van het Kon. Besluit betreffende het politiereglement voor taxidiensten: “Taxivoerders mogen weigeren iemand op te nemen die wenst op lange afstand naar een schaars bewoonde plaats gevoerd te worden, tenzij zijn identiteit kan worden vastgesteld.”

Verder is er nog de nationale verplichting tot een alarminstallatie in de taxi. Te Antwerpen kunnen chauffeurs nu hun claxon permanent in werking stellen door een druk op een knop. De nieuwste Mercedes-taxi’s zijn uitgerust met een knopje onder het dashboard, dat ook met de knie kan ingedrukt worden. De claxon kan pas afgezet worden als de motorkap geopend is.

Een ander reglement ontslaat de taxivoerders tijdens hun rit van het dragen van de autogordel.

“In vergelijking met Brussel, is de Antwerpse taxichauffeur beter beschermd dan zijn Brusselse collega’s”, besluit de h. Van Ooirschot. “De menselijke relaties, de solidariteit tussen de bedrijven en de samenwerking met de politie is veel doeltreffender dan een revolver of een kogelvrije wand. Dat beseffen ze nu hopelijk te Brussel.”

Bron: Gazet van Antwerpen | 13 December 1977

Zolang je de taxi-rekening cash kon betalen, waren taxichauffeurs een gemakkelijk doelwit: snel geld en een gratis rit naar je bestemming.

Opnieuw taxichauffeurs overvallen in Brusselse

In het Brusselse werden opnieuw twee taxichauffeurs overvallen. Een van hen liep zware kwetsuren op, de tweede werd licht verwond met een mes.

De eerste taxichauffeur vervoerde twee klanten van de Vooruitgangstraat in Sint-Joost naar Wezembeek-Oppem. Daar werd hem midden in de velden gevraagd te stoppen omdat een van de klanten aan een natuurlijke behoefte moest voldoen.

Terwijl de chauffeur zat te wachten, trok de tweede klant een mes en wilde het in de rug van de taxichauffeur ploffen. Deze had echter in zijn spiegel het mes zien flitsen en kon het wapen nog afweren. Hij werd daarbij aan de hand gewond. Na deze mislukte aanslag verdwenen de twee klanten in de bosjes.

Op de taxiparking aan het Centraal Station van Brussel werd donderdagnacht omstreeks 1u een taxichauffeur door vier onbekenden overvallen en zwaar gewond.

De vier mannen poogden met zijn voertuig te vluchten. Intussen was de rijkswacht gealarmeerd en toen die arriveerde waren de daders reeds te voet gevlucht.

Bron: Gazet van Antwerpen | 7 Maart 1992