Toen Jean-pierre Adam in Brussel omstreeks het jaar 2000 in het politiearchief te Brussel op zoek ging naar de op microfiche gezette (vernietigde) papieren processen-verbaal over de zaak-Dekaise-Sliman, merkte een lid van de Cel Waals-Brabant, een zekere mijnheer Buron, de door Adam meegenomen foto’s van Xavier Sliman op. Daarop vroeg Buron wat Adam met die foto’s van Madani Bouhouche moest, over een formele herkenning gesproken ...

Dan is er nog die bij de rijkswacht van Hastière (=onderzoeksrechter Martine Michel) bekende en door diezelfde rijkswacht betrouwbaar geachte getuige - waarom is zijn naam nog niet naar buiten gebracht en waarom is hij niet ‘binnenstebuiten’ verhoord? - die op 07-10-1982 Xavier Sliman, uit het Franse Charleville-Mézières, aanwees als dader van de overval bij wapenhandel Dekaise, op 30-09-1982 in Waver. Het was diezelfde Xavier Sliman die door drie getuigen van die overval als dader werd aangewezen, blijkens de processen-verbaal van de rijkswacht van Waver. Dat Dekaise heeft verklaard ‘dat hij dacht dat hij de dader ergens van kende’, zou kunnen worden geplaatst in het raam van de daarvoor (wanneer?; weetjewel) door Xavier Sliman als Daniel Dekaise bezochte wapenbeurs in Aarlen, waar zij met elkaar hebben gezien en gesproken (over het ombouwen van militaire wapens naar jachtwapens), aldus Xavier Sliman.

De zaak-Vandeuren is niet, althans onvoldoende uitgekristalliseerd - ook niet door Hilde Geens -, waarmee ik wil aangeven dat mij, tot op de dag van vandaag, niet duidelijk is op welk moment en hoe Bruno Vandeuren weet had van de overval op wapenhandelaar Dekaise. Dat is de basis en bij gebreke daarvan staat het verhaal van en over Bruno Vandeuren en zijn vermeende betrokkenheid bij de overval op wapenhandelaar Dekaise wat mij betreft op losse schroeven.

Adam heeft een kardinaal punt - ik zeg: “goud in zijn handen” - als het gaat over de zaak-Dekaise en een interessant punt als het gaat over de diefstal van de Golf Rabbit van Geneviève Van Lidth de Jeugd.