the end, bedankt voor je reacties. Inderdaad de gebruikte technieken lijken heel sterk op een echte sabotageopdracht tegen het politionele en justitiële apparaat op een ongeziene schaal. Vooral de momenten waarbij men de politie/rijkswacht lijkt op te wachten om ze te beschieten zijn toch zeer opvallend in dit verhaal. Strategie van de spanning of een lokale variant erop in praktijk?

Zou het niet kunnen dat de opdrachtgevers met de speciale samenstelling van de zakken een totaal andere bedoeling hadden, namelijk een duidelijke boodschap uit te sturen naar alle mensen die bij de reeks misdaden betrokken waren.

Ik verklaar me nader: alle auxilieres en/of contractanten die eenmalig of enkele keren bij de bendemisdaden betrokken waren, worden door de vondst van deze zakken meteen gelinkt aan alle andere misdaden die door de opdrachtgevers werden georganiseerd. Dit geldt niet alleen voor mensen die wapens gehanteerd hebben, maar voor iedereen van dicht of ver, logistiek of anders bij een van de misdaden betrokken was.

Zou wou men volgende boodschappen geven aan de contractanten/auxilieres:

1. Als je ooit praat tegen speurders, of je wordt ooit in verband gebracht met een van de wapens in de zakken en/of aanverwante feiten, wordt je automatisch hoofdverdachte van bijna alle bendemisdaden. Reken dan maar alvast op enkele jaren voorarrest, een oneindige reeks ondervragingen over alle andere feiten en - indien harde bewijzen worden gevonden of bekentenissen worden afgelegd - een straf die in verhouding zal staan met wat de publieke opinie eist. Met andere woorden, de occasionele mededader zal moeten opdraaien voor voor de hele reeks misdaden. Het gevangenisleven zal er voor de betrokkene beslist niet aangenamer op worden als medegevangenen menen dat deze 'onschuldigen' neerschoot in supermarkten - zelfs al heeft hij misschien maar een relatieve kleine rol gespeeld voor de opdrachtgevers.

2. De opdrachtgevers maken - op het eind van hun reeks opdrachten - duidelijk aan alle mededaders hoe omvangrijk en machtig hun organisatie is. Ze maken duidelijk dat ze hier niet te maken hebben met enkele losse misdaden uit het milieu, maar dat de hele reeks misdaden gelieerd aan de bewijsstukken in de zakken tot hun verantwoordelijkheid behoort. Bovendien maken ze kort daarna met de moord op Mendez duidelijk dat ze weinig sympathie kunnen opbrengen voor mensen die nerveus of loslippig worden, of omwille van persoonlijke vete's (diefstal wapencollectie) naar speurders toestappen.

Wat was immers de hoofdbekommernis van de hele operatie op dit punt? Het wissen van alle mogelijke sporen die naar de opdrachtgevers kunnen leiden. De zwakste schakel hierin zijn uiteraard de mensen die als uitvoerders gefungeerd hebben. Voor de vondst van de wapens lijkt het me best mogelijk dat niet iedere uitvoerder wist dat al deze feiten gelinkt konden worden aan 1 organisatie. Ik kan me voorstellen bijvoorbeeld dat bv. de uitvoerder van de moord op Angelou, of iemand die een autodiefstal deed, niet wist dat deze opdracht iets te maken had met de warenhuisovervallen en hij dus meer dan gewoonlijk voorzichtig moest zijn met bezwarende informatie.

Ik kan me voorstellen dat op deze manier de druk zo groot was bij de uitvoerder/daders dat ze hun lippen stijf op mekaar hielden. Zo groot was de druk zelfs dat na het linken van al deze feiten na de vondst in Ronquieres veel getuigen jarenlang uit vrees zwegen. Je zal maar toevallig de verhuurder van een garagebox, de leverancier van een wapen, de preparateur van wagens of kogels geweest zijn of zo. Op zich geen zware misdaden, maar wel indien gekoppeld aan de hele reeks misdaden dit dossier en zijn machtige opdrachtgevers.

Dit zou eveneens een verklaring kunnen zijn van de nogal knullige manier om deze wapens te dumpen. Gladio middens wisten toch goed genoeg dat als je wapens begraaft op een afgelegen of bosrijke plaats, zelfs op openbaar toegankelijke plaatsen , ze hier - op enkele uitzonderingen na - tientallen jaren onopgemerkt bleven. Waarom dan wapens op zo'n plaats dumpen? Wellicht hadden ze niet verwacht dat het toch nog relatief lang zou duren voor ze effectief werden gevonden. Zouden de opdrachtgevers het toeval daar toch een handje hebben geholpen?

Het is binnen deze optiek ook helemaal niet uitgesloten dat enkele wapens zijn toegevoegd die niets met de de daden van de opdrachtgevers te maken hadden, want dat is meteen een vals spoor erbij en des te incriminerend voor de uitvoerders.

Mocht deze hypothese kloppen, dan is ze alvast zeer effectief geweest. Ik ben wellicht niet de eerste met deze hypothese, maar vond deze gedachtengang niet terug in dit topic. Benieuwd om jullie mening hierover te horen.

Interessant, bestaat hier meer info over, wat is de bron?