Oud-journalist Leo Stoops over het overlijden van Michel Graindorge:

(...) Als advocaat raakte hij vooral bekend door zijn optreden in de zaak van de Bende van Nijvel, waar hij een aantal slachtoffers verdedigde. Michel Graindorge maakte er nooit een geheim van dat volgens hem de toenmalige rijkswacht achter de moordaanslagen zat, omdat ze het land wilde destabiliseren. Achterliggende bedoeling : een rechtse regering in het zadel hijsen.

Graindorge publiceerde op een bepaald ogenblik zelfs een lijst met betrokken rijkswachters en mensen uit hun entourage. Zonder enig bewijs. Absoluut ongehoord, maar in het klimaat van verdachtmakingen dat toen heerste kwam hij ermee weg. Hij bestreed tenslotte "het systeem". Hij verloor wel een groot deel van zijn geloofwaardigheid bij de mensen aan de top van het "rechtssysteem".

Lees het hele stuk hier » www.deredactie.be

Uit een nota van de Liga voor de Verdediging van de Rechten van de Mens uit november 1983:

De pers maakt gewag van de provocerende rol die de Staatsveiligheid zou hebben gespeeld in de zaak Graindorge (de advocaat Michel Graindorge werd aangehouden maar uiteindelijk weer vrijgesproken in eerste aanleg en daarna voor het hof van Beroep). Tijdens het proces ging het gerucht dat de Staatsveiligheid elementen zou hebben verzameld die niet aan het officiële dossier waren toegevoegd, maar die circuleerden als parallel dossier. 

Bron: Operatie Staatsveiligheid | René Haquin

Paul Ponsaers over Michel Graindorge:

Humo: Je zei dat je je als journalist hebt vergist in bepaalde figuren. Aan wie denk je dan?

Ponsaers: “Michel Graindorge, bijvoorbeeld, een bekende mensenrechtenadvocaat en een echt boegbeeld. Hij kwam op voor de rechten van gedetineerden, zoals militanten van Action Directe en de RAF, die slecht werden behandeld in de Franse en Duitse gevangenissen. Ik volgde hem als journalist en had veel respect voor zijn werk.”

“Pas tijdens de research voor dit boek heb ik ontdekt dat hij véél dichter bij de CCC stond dan iemand kon vermoeden. Ik heb een boek teruggevonden van een jonge vrouw die destijds in de commune van Carette zat, en in een sleutelroman beschrijft ze hoe Graindorge er kind aan huis was. Het beeld dat je van hem krijgt, is niet dat van de democratische advocaat, maar van een heel dogmatische figuur die mee aan de knoppen zat. Dat boek is aan ieders aandacht ontsnapt. Godverdomme, dacht ik. Ik voelde me bij de neus genomen. Ik was nog voor die man gaan betogen!”

Humo: Betogen?

Ponsaers: “In 1979 kreeg Graindorge problemen met het gerecht en werd hij vier maanden vastgehouden. Hij werd ervan verdacht dat hij geholpen had bij de ontsnapping van verschillende gangsters uit de gevangenis, maar hij werd uiteindelijk vrijgesproken. (*) Destijds waren we ervan overtuigd dat de politie hem zocht omdat hij in hun ogen een lastpak was. Maar nu denk ik dat ze weleens gelijk konden hebben. Vooral omdat er bij de CCC werd gepleit om criminelen te helpen ontsnappen en ze daarna te gebruiken in hun politieke strijd. Zo brokkelden mijn ideeën die ik had over de CCC tijdens mijn research langzaam af.”

Bron: Humo | 15 April 2025

(*) Zie onder andere de schietpartij in Heverlee.