11

(100 replies, posted in Politiek & Business)

the end wrote:

Het is een schande dat een tijdje geleden 2 avonden na elkaar politieker's de betrokkenheid van VDB bij drughandel weglachen. Men kan daar heel veel over discuteren, maar in feite moeten de journalisten de vraag iets anders formuleren: "was de rijkswacht betrokken bij drughandel en wat zou de rol geweest zijn van de bevoegde minister?". Wat ze ook nog kunnen vragen is of er een verband is tussen Dekaise en de drughandel van de rijkswacht, en wat de rol van Depretre is in heel het verhaal.

Een geheugen steuntje voor de lachende politieke's:

Collins: “Eind juli 1979 stelde Pierre Dutry me voor een partij heroïne met een straatwaarde van 70 miljoen te verkopen. Ik rook meteen een belangrijke zaak. Ik vertelde hem dat ik vermoedelijk wel een koper kende, maar dat ik me eerst van de kwaliteit van het spul wou vergewissen. Er werd een afspraak gemaakt om me de partij heroïne te tonen en me een monster te bezorgen.

Dutry en Cloeck pikten me met een Mercedes op aan het Schumanplein, waarna ze rondjes begonnen te rijden langs de Wetstraat en de Belliardstraat.” Voor Collins was het toen al duidelijk dat de trafikanten absoluut niet bang waren om met het spul betrapt te worden. Dutry snoefde tegenover Collins dat ze beschermd werden door hoge officieren van de rijkswacht en door Paul Vanden Boeynants, destijds minister van Defensie. Merkwaardig toeval.

En ook nog het zal wel een toeval zijn zeker dat Vanden Boeynents ontslag neemt uit bijna al zijn functies in aanloop van het proces van de rijkswacht.

Ontslag Paul Vanden Boeynants:

Op 1 december neemt Vanden Boeynants ontslag als PSC-voorzitter. Onder VDB’s stuwende leiding ging zijn partij er electoraal niet echt op vooruit, want hij was in die jaren vooral bezig zichzelf onsterfelijk te maken.

Op 1 december start het NDB proces!

Toch wel een straf verhaal dat The End hier postte, dus ik ging eens op zoek naar de bron. Ik kwam via Google Books uit bij 'L'enquête: 20 années de déstabilisation en Belgique' (1990) van Hugo Gijsels, de Franstalige versie van diens boek 'De bende & co: 20 jaar destabilisering in België'. Maar dat laatste boek heb ik hier liggen, en daar staat die anekdote niet in.

Is er dus een eerdere druk geweest waarin dat verhaal wel stond? Of heeft Gijsels dat verhaal in Vlaanderen voor een ander boek gebruikt, want in 1990 bracht hij immers ook 'Het leugenpaleis van Van den Boeynants' uit. Voor dat boek moest hij later een schadevergoeding wegens laster en smaad betalen. Hoe dan ook opvallend dat het verhaal lijkt te zijn verdwenen in sommige versies van het boek.

De Collins uit bovenstaande anekdote van The End is volgens de versie die ik via Google Books kon terugvinden Alfred "Frédérique" Collins, een freelancer/privédetective/informant van de GPP van Brussel. Hij duikt later op in een rechtszaak van De Bonvoisin en in de rechtszaak rond de bomaanslag in het Justitiepaleis van Luik.

12

(30 replies, posted in Politiek & Business)

Dat de staatsveiligheid er achter zat, was blijkbaar een uitleg die hij wel vaker gebruikte.

Zes maanden voor heling van godsdienstige voorwerpen

"Nee, het is gedaan". Dat antwoordde rechter Paul Van Gheluwe toen baron Benoît de Bonvoisin (56) nog even wou reageren op zijn nieuwe veroordeling. Hij kreeg dinsdag 6 maanden cel en 200.000 frank boete voor heling van religieuze voorwerpen. Alfred Collins (*) (44) kreeg 2 jaar en 200.000 frank boete voor diefstal en verschillende oplichtingen. Zijn vriendin Viviane (53) kwam er met opschorting van de strafuitspraak van af.

(...) Van Gheluwe zag ook géén complot van de staatsveiligheid tegen de baron en de politie lokte het misdrijf evenmin uit, zoals de baron beweerde. Van Gheluwe vond het "verrassend" dat een lid van de Brusselse gerechtelijke politie gewoon naar de baron belde met het verzoek de gestolen voorwerpen terug te geven zonder een proces-verbaal op te stellen. (...)

Bron: Gazet van Antwerpen | 21 februari 1996

(*) Alfred Collins is geen onbekende, zie deze post in het topic Luik: 6 December 1985.

Ja, het kruis was me duidelijk, daarmee wil Raes zeggen dat de affaire waar die drie mannen in opdoken in de doofpot gestopt is (zie zijn eigen legenda op het schema). Alleen leek het alsof de naam van Haemers er bewust dichtbij was geschreven, maar dat zal dus niet. Bedankt voor de reactie.

14

(11 replies, posted in Bende Farcy)

Bedoelt Léon François hier niet gewoon François Raes? Die zat bij het Nationaal Drugsbureau, stapte dan klokkenluider naar (verschillende) superieuren en heeft dan een poos mee gewerkt op de zaak-François?

Merovinger wrote:

 
http://nsm08.casimages.com/img/2015/10/24//15102407133014738713689680.jpg

Iemand een idee waarom de naam 'Haemers' geschreven staat bij Vastenavondt, Cradock en Patout? (Er staat ook iets boven Haemers geschreven, maar dat kan ik niet lezen). Ik heb kunnen achterhalen wie die drie mannen zijn, maar ik zie de link met Haemers niet.

16

(24 replies, posted in Bende Farcy)

In maart (*) doorzoekt de Brusselse BOB'er Christian Amory de woning van een grootverdeler van de bende van Farcy, Denis Marin. (...) Hij neemt hasj in beslag bij Denis Marin, injectiespuiten, een scanner die afgesteld is op politie- en rijkswachtcommunicaties, blanco rijbewijzen en identiteitskaarten, honderdzestig mephenonpillen (een morfine-derivaat), precisieweegschalen, boekjes met zegels van de gemeente Elewijt en een rijbewijs van een rijkswachter die niet bestaat.

(...) Raes graaft met Goffinon in het dealernetwerk van Farcy. Hij hoort van de huiszoeking bij Denis Marin en vangt op dat Bouhouche en Christian Amory daar een drugsarsenaal in beslag genomen hebben.

(...) Medico's klusjesman Marin Denis volgt [Raes] ook. Die runt in de jaren tachtig de Louis XIV (**), een bar aan de Vlaamse Steenweg. Denis' vennoten worden de ene na de andere geliquideerd. Als Marin Denis wordt verdacht van de moord op gangster-gokker Jules Montel, verdwijnt hij spoorloos.

Bron: Het complot van de stilte | Hilde Geens

(*) Ik vermoed dat het hier gaat om het jaar 1979.
(**) In Beetgenomen staat te lezen hoe Philippe De Staerke de Louis XIV vermeed omdat 'er te veel flikken rondhingen'. De bar lag volgens wat ik kan terugvinden vlak bij 'parking des Marchés', waar ik in het verleden dit al over schreef:

patrick111 wrote:

Godbille noemt André Dehaut als de beheerder van "garage & parking des Marchés". Dezelfde parking waar Beijer een garagebox heeft. Wordt ook wel de box aan de Rue Léon Lepage genoemd, en door een ex-speurder ook de 'box aan de Vlaamsesteenweg' (da's aan de achterkant van de parking). Dus naast de beheerder van Parking Beau Site, waar Bouhouche box "Louise" huurde, is hij dus blijkbaar ook de beheerder van de parking waar Beijer een box heeft.

17

(917 replies, posted in Bende Bouhouche-Beijer)

Dat verhaal van Henk Strootman werd hier in 2020 al geplaatst door Ben (zie deze post). Strootman zelf berichtte er ook al over op het forum in 2017 (zie deze post).

In deze post van pimper in het topic Juan Borges wordt een artikel van 20 oktober 1988 van Christian Souris vermeld, dat verscheen in het tijdschrift Pourquoi Pas. Ook het verhaal van "J.M." en diens bizarre dood komt daar in aan bod. Als die post van pimper klopt, dan wil dat zeggen dat het verhaal over John Muller dus al in 1988 de ronde deed.

In 1990 bereikt het verhaal dan Willy Kuijpers (en de Nederlandstalige kranten). Zijn info zou afkomstig zijn van "tipgevers" en "documenten van de gerechtelijke politie in Brussel" (zie het artikel van het AD dat edd hier plaatste).

De Nederlandse journalist Peter R. de Vries leest dat artikel uit 1990 ook, zet er zijn collega Strootman op, die vervolgens ontdekt dat Muller gewoon aan kanker gestorven is. Iemand (en/of de GPP van Brussel) heeft dus - vermoedelijk in 1988 al - een verhaaltje verzonnen om Bouhouche verdacht te maken.

Was 1988 ook niet het jaar waarin de GPP van Brussel plots afkwam met een lijst van ex-BOB'ers die zogezegd chantageplannen hadden met video's over de Roze Balletten? Ook dat verscheen in 1990 plots in de pers. De Roze Balletten zijn misschien wel het beste onderwerp als je iets in het belachelijke wil trekken/de vis wil verdrinken. Beetje zoals dat verhaal over Leon Finné die vlak voor zijn dood een video over de Roze Balletten zou zijn gaan bekijken bij rijkswachter Golenvaux. Ook dat verhaal bleek achteraf verzonnen te zijn. (Een verhaal dat Beijer desondanks nodig vond om op het Franstalig forum kracht bij te zetten door te vertellen dat Finné ooit aan hem werd voorgesteld door Golenvaux.)

Ik heb sterk de indruk dat iemand bewust verhalen/dwaalsporen aan het planten was via politierapporten en pers.

18

(3 replies, posted in Andere Personen)

Een kleine aanvulling op mijn vorige post:

Het café waar Norbert Munten werd neergestoken heette volgens een krantenartikel uit zijn eigen topic Brummel 2, gelegen in de Kernstraat. Via de Kruispuntbank van Ondernemingen vond ik het café-restaurant Brumel II (1979-1990) - Kernstraat 2, 1000 Brussel - terug.

19

(42 replies, posted in Bende Farcy)

Alleen was het allereerste feit niet de diefstal van de Austin Allegro. Het was de diefstal van een wapen, op 13 maart 1982, in Dinant.

20

(137 replies, posted in Plaatsen)

In een interview noemt Eddy Vos de spullen die in het bos van La Houssière gevonden werden een dwaalspoor:

De goochelaarstruc noemden die lui van de FBI het. Als ik jouw horloge wil stelen, beweeg ik mijn handen zoveel mogelijk. En terwijl jij naar mijn handen kijkt, steel ik het horloge met mijn voeten. Het dossier zat vól van die goocheltrucs. In het bos van La Houssière lieten de daders na de overval in Aalst een berg spullen achter die ons voor járen op het verkeerde spoor hebben gezet.

Bron: Humo | 5 februari 2024