Olivier Danet (Rouen, 1954) is een extreemrechtse, gewezen militant van de Parti des Forces Nouvelles (PFN). Hij is ex-huurling en was een vertrouweling van de beruchte Franse huurlingenleider Bob Denard. In 1981 werd Danet veroordeeld voor wapensmokkel van België naar Frankrijk, een activiteit die al sedert 1979 aan de gang was en onder meer plaatsvond in Brussel en Henegouwen. Danet is de zoon van het gewezen gemeenteraadslid André Danet (1923-2018). Het aantal en het soort wapens dat in beslag genomen werd tergde elke verbeelding. Danets kompanen waren onder anderen de gebroeders Philippe en Patrick Letessier. Er blijft een hoogst geheimzinnig gordijn hangen over de wapensmokkel en -vondst van 4 oktober 1979. Daarbij worden woorden als ‘staatsgeheim en ‘geheim van het onderzoek’ niet geschuwd.

Olivier Danet kwam in 1970 bij de Forces Nouvelles terecht. In 1976 nam hij deel aan een aanval op extreemlinkse militanten in Rouen. Het jaar daarop start zijn carrière als huurling. In 1977 strijdt hij aan de zijde van Bob Denard in Benin, Libanon (bij de falangisten) en Rhodesië. Hij is een van de hoofdverdachten, samen met zijn goede vriend Elio Ciolini, van de aanslag op het station van Bologna in 1980. Danet is als huurling nog actief in Congo (Katanga) en op de Comoren, waar hij het zelfs schopt tot hoofd van de presidentiële garde van de door Denard geïnstalleerde president Abdallah. In Danets vriendenkring bevindt zich zowat alles wat extreemrechts en neonazi is: leden van de Hoffmann Wehrsportgruppe (onder wie de hoogst interessante Joachim Fiebelkorn), Italiaanse neofascisten en een aantal Belgische extreemrechtse rijkswachters en gewezen leden van het Vreemdelingenlegioen, onder wie Luciano (Ludwig) Bender en andere heerschappen van vergelijkbaar kaliber.

Tussen 1982 en 1985 blijft Olivier Danet onder de radar. Hij huwt, krijgt een dochter en schopt het zelfs tot bodyguard van de Franse president Valéry Giscard d’Estaing en van premier Edouard Balladur. Hij verhuurt zijn diensten aan het beveiligingsbedrijf Century en richt later een eigen beveiligingsfirma op. Hij wordt aangesteld tot chef security bij Reynolds in Valence – waar zijn passage niet onopgemerkt voorbijgaat. Momenteel leidt Danet een beveiligingsfirma in Parijs.

Bronnen:

• Patricia Tourancheau, ‘Les gros bras de Balladur ont aussi de trop grandes oreilles’, in Libération, 6.3.1995.

• Paul Leduc, ‘Des armes… aux choix’, in L’Unité, 17.10.1981.

• Laurent Greilsamer, ‘L'Ombre de l’extrême droite’, in Le Monde, 14.10.1981.